SLW:Rozdział 13

Minęły 4 lata od kąt , Yakis wraz z Verniko, wyruszyli razem w podróż , w tym czasie , tak zżyli że stali się najlepszymi przyjaciółmi . Tym czasem , kierują się do pewnej świątyni w której , najprawdopodobniej ukryty jest kryształ . Kilka godzin później, stanęli przed tą świątynią , a raczej ruiną tej świątyni.

Y:Dobra to wchodzimy

V:Się wie.

Kiedy weszli do środka , zobaczyli pełno pokoi , nie czekając ani chwili dłużej zaczęli je przeszukiwać . Po paru godzina Verniko coś zauważył .

V:Yakis , chodź coś znalazłem.

Y:Co takiego ?

V:Patrz , założę się że pod dymi drzwiami , jest jakieś przejście (powiedział wskazując na drzwi na podłodze)

Y:Masz racje , sprawdźmy co tam jest

V:Racja.

Yakis oraz Verniko , z ciężkim wysiłkiem , ale otworzyli albo raczej wyłamali te drzwi , pod nimi były schody prowadzące w dół.

Y:Dobra to idziemy.

I tak dwaj przyjaciele , zeszli na sam dół , schodzili dobre 2godziny . Kiedy byli już na dole , zauważyli , że na ścianach wzdłuż są zapalone pochodnie , postanowili iść przed siebie. Po 30 minutach Yakis zauważył jakiś ołtarz , a na nim dwie ręce trzymające kryształ.

Y:Udało się , znaleźliśmy go.

V:W końcu .

Brunet , natychmiast podszedł do niego i próbował go wziąć , lecz nie przyszło mu to tak łatwo . Musiał w to włożyć wiele trudu jak i czasu . W końcu go wziął , ale jak już to zrobił , ruiny świątyni , zaczęły się zawalać .

V:Yakis , musimy stąd uciekać !

Y:Racja .

Chłopcy od razu ruszyli w stronę z której przyszli , lecz zanim doszli do schodów , głazy im uniemożliwiły ucieczkę .

Y:Cholera , i co teraz ? (powiedział sam do siebie brunet)

V:Yakis! Spójrz , tu znowu jest jakieś kolejne przejście.

Yakis podszedł do niego , po czym przyjrzał się ścianę , a raczej , pewnej kostce .

Y:Masz racje .

Chłopcy wcisnęli tą kostkę i ściana się obróciła , przenosząc ich w bezpieczne miejsce . Kiedy ściana się obróciła , chłopcy byli w bezpiecznym miejscu a dokładniej w jakimś pałacu .

V:Gdzie my jesteśmy ?

Y:Nie wiem . Chodźmy się rozejrzeć.

V:Dobrze.

Dwaj przyjaciele poszli się rozejrzeć , na początku nic nie zwykłego nie znaleźli , lecz parę chwil później , znaleźli jakąś wielką salę . Brunet , spojrzał przez nie wielką wyrwę , i spostrzegł że to jest jakaś gigantyczna sala , wielkość na jakieś 1850x2300 m2 . Na środku , na jakimś tronie siedział rudowłosy mężczyzna w średnim wieku , ubrany w jakieś złote szaty . Na jego oku na pierwszym piętrze , były wokół kraty , a w nich znajdowali się setki ludzi .

Y:Słuchaj , chyba trafiliśmy na tego kto porywał ludzi z miasteczka , pamiętasz te wszystkie , puste miasteczka i wioski które mijaliśmy ? To chyba on za tym stał.

V:Na prawdę ? Myślisz że to jego sprawka ?

Y:Jestem tego pewien .

Nagle Yakis zauważył coś co go wyprowadziło z równowagi , a dokładnie jego mistrz , który ubrany był w jakieś szmaty , w dodatku niósł jakąś zupę rudowłosemu . Ten gdy ją spróbował , wylał ją na twarz staruszka , po czym go skarcił i popchał na ziemie . Yakis miał tego dość i postanowił wkroczyć do akcji .