SLW:Rozdział 3

Kilka godzin później dwaj podróżnicy , znaleźli się w miasteczku . Po chwili Sensu pokazał ich hotel oraz pokój . Po zjedzeniu kolacji Sensu i Yakis poszli spać . Następnego dnia po zjedzeniu śniadania , obaj udali się do lasu , w którym był nie wielki staw .

S:Dobra , zaczynajmy trening. Na początku pokaże ci techniki ognia .

Y:Tak jest! (odparł rozradowany brunet)

S:Na początku pokaże ci jedną z moich podstawowych technik. By ją wykonać , musisz złączyć otwartymi dłońmi nadgarstki , następnie skupił mniej więcej 1/5 swojej energii , a na koniec uwolnić ją za pomocą rąk.

Y:Rozumiem

S:Mimo że rozumiesz , pozwól że ci to i tak zademonstruje .

Powiedział po czym stanął na brzegu stawu , następnie złączył swoje nadgarstki , a po chwili wystrzelił średniej długości promień ognia .

Y:Wow , niesamowite (odparł podekscytowany brunet)

S:Teraz ty spróbuj , tylko nie załamuj się jak ci nie wyjdzie . Mi też dopiero za którymś razem się udało.

Y:Dobrze.

Yakis podszedł do brzegu i tak samo złączył otwartymi dłońmi nadgarstki , po czym wystrzelił swój słup ognia . Odziwo udało mu się za pierwszym razem , i w przeciwieństwie do jego mistrza , słup Yakisa był 10 x większy i silniejszy od niego . Sensu stał jak wryty .

S:N....nie.....niesamowite . (powiedział do siebie)

Y:I co udało mi się (odparł skacząc z radośnie )

S:Masz niezwykłe umiejętności , pewnego dnia staniesz się naprawdę potężny .

Y:Na prawdę , super!

S:I pomyśleć że w wieku 6 lat , jest tak silny .

S:Dobra pora się zbierać .

Y:Co ? Ja chciałem żebyś mnie jeszcze czegoś nauczył (odparł z lekkim niezadowoleniem )

S:Spokojnie , jeszcze mamy czas , a poza tym , dzięki twojej sile ta technika póki co wystarczy.

Yakis i jego mistrz , szli sobie przez las wracając do hotelu .

S:Słuchaj Yakis , od jutra będziemy musieli się rozstać na dwa lata .

Y:Co ? Dlaczego ?

S:Nadszedł czas byś nauczył się być samodzielny .

Y:Ale jestem przecież jeszcze dzieckiem , nie wiem czy poradzę sobie.

S:Właśnie dlatego musimy się rozstać . Nie martw się , dzięki swojej sile ,na pewno sobie poradzisz . Wierze w ciebie.

Y:Na prawdę ?

Sensu tylko kiwnął głową.

S:Po za tym możesz uznać to za część treningu , i podszlifować swoje umiejętności .

Y:Zgoda .

Obaj w końcu dotarli do pokoju , Yakis poszedł wziąć prysznic ,a Sensu przygotować kolacje . Po zjedzeniu poszli spać . Następnego dnia rano . Yakis i Sensu byli już spakowani i ruszyli przed miasto , tam mieli się pożegnać . Po 20 minutach , znaleźli się przed bramą miasta.

S:Dobra to tutaj się rozstajemy , za dwa lata spotkamy się przed miastem Narekure .

Y:Rozumiem .

S:Uważaj na siebie , i pamiętaj nie poddawaj się , masz przetrwać.

Y:Jasna sprawa , to do zobaczenia .

S:Na razie .

I tak każdy z nich poszedł w swoją stronę .Yakis był podekscytowany że będzie mógł trenować , chociaż wolałby by jego mistrz mu pomagał . Ale wiedział że musi to przetrwać , by stać się silniejszy .