SLW:Rozdział 11

Kilka godzin później , Yakis był w jakimś miasteczku . Nie było jakieś wielkie, a ludzie byli nie zwykle uprzejmi dla przyjezdnych , nagle usłyszał jakieś krzyki i dźwięk pykających szkieł.

-Ej , oddawaj to złodzieju .

Z jakiegoś sklepu wybiegł jakiś chłopak który był w wieku Yakisa , miał średniej długości blond włosy , czarne oczy , ubrany w jakieś stare podarte szmaty . W rękach miał torbę słodyczy .

Nagle przed nim stanął Yakis , ten go nie zauważył i wpadł na niego .

-Ej uważaj jak chodzisz ?

Y:Oddaj to

-Co mam oddać ?

Y:To co ukradłeś .

-Chyba śnisz . (odpał po czym rzucił się z pięściami na bruneta)

Ten oba je zatrzymał dwoma palcami , co zszokowało blondyna , następnie lekko popchał go , po czym poleciał 5m do tyłu.

-K...Kim jesteś ?

Y:Nazywam się Yakis . (odparł po czym wziął od blondyna torbę słodyczy i oddał sprzedawcy )

Y:Proszę oddaje za niego

SP(Sprzedawca):Dziękuje chłopcze , czy mogę coś dla ciebie zrobić ?

Y:Tak , potrzebowałbym parę ubrań , coś do jedzenia i picia na drogę )

SP:Rozumiem , zaraz coś dla pana znajdę .

Po kilkunastu minutach , Yakis dostał to o co prosił.

SP:Proszę , o to jest to o co pan prosił .

Y:Dziękuje , to powinno wystarczyć .

SP:Dziękuje i do zobaczenia.

Y:Do widzenia .

Yakis natychmiast opuścił miasto i ruszył dalej na poszukiwania , w międzyczasie próbował się pytać kogokolwiek z mieszkańców o kryształ , lecz nic o nim nie wiedział . Od kąt je opuścił , wyczuwał jak ktoś go śledzi .

Y:No dobra wyłaź , wiem że tam jesteś .

Po chwili zza drzew wyszedł pewien blondyn . To był ten co wtedy ukradł słodycze ze sklepu .

-Jesteś tak samo spostrzegawczy jak silny .

Y:To ty , czego chcesz ?

-Na początku może się przedstawię , jestem Verniko , a co ważniejsze chciałem cię przeprosić .

Y:Mnie za co ?

V:Za to że wtedy mnie przyłapałeś na kradzieży .

Y:W prządku , ale to chyba nie mnie powinieneś przepraszać , tylko sprzedawcę .

V:Już to zrobiłem , po tym jak cię spotkałem i jak mnie powstrzymałeś . Postanowiłem że skończę z kradzieżami oraz innymi haniebnymi rzeczami które robiłem. I jeśli oczywiście byłaby możliwość , chciałbym się do ciebie przyłączyć .

Yakis przez dłuższą chwilę się nad tym zastanawiał , i po jakiś 10 minutach , uśmiechnął się do niego mówiąc .

Y:Jasne , witam na pokładzie (odparł podając dłoń na znak przyjaźni )

V:Dziękuje (odparł szczęśliwy , ściskając dłoń )

I tak oto samotny Yakis , znalazł swojego kolejnego przyjaciela , w tym momencie , postanowił że będzie stawał się jeszcze silniejszy , by sytuacje takie jak ta sprzed 5 lat się nie powtórzyły .